چند وقتی می شود که کارگردانان مطرح از بازیگران کمدی سینما و تلویزیون در نقش های جدی و متفاوت استفاده می کنند. این روزها قرعه به نام مجید صالحی افتاده و یک کمدین دیگر با نقشی جدی و متفاوت به روی پرده آمده است. به مناسبت حضور کاملا متفاوت این کمدین محبوب در فیلم «چراغ های ناتمام» به کارگردانی مصطفی سلطانی توترنگ نگاهی داشته به مشهورترین کمدین هایی که با نقش های جدی غافلگیرمان کرده اند. با ما همراه باشید.
مهران مدیری
( باغ گیلاس، قلب یخی، دیدار، پل چوبی)
از کی کمدین شد؟ اولین بار نوروز ۷۲ بود که با برنامه داریوش کاردان سروکله اش در تلویزیون پیدا شد. آن قدر کارش درست بود که همان اول کاری، کلی طرفدار پیدا کرد و بعدها با کشف سایر کمدین ها و ساخت آثار ماندگار به عنوان بنیان گذار کمدی نوین در سینما و تلویزیون ایران لقب گرفت.
محبوب ترین نقش های کمدی:کاراکتر منوچهر نوذری در مسابقه هفته (ساعت خوش)، رامین(نود شب)، فرهاد(پاورچین)، شیرفرهاد(شب های برره)، مظفرخان بالا(باغ مظفر)، مسعود شصچی(مرد هزارچهره و مرد دو هزارچهره)، بلوتوث(قهوه تلخ)
اولین نقش جدی: بعد از آن برنامه نوروزی، درست وقتی همه خیال می کردند مدیری قرار است از این به بعد در کارهای کمدی بترکاند، یک مرتبه در سریال «باغ گیلاس» اولین نقش جدی اش را بازی کرد. نقش فردی به اسم محسن که به خاطر کلاهبرداری فراری می شود و از دیوار سقوط می کند و می میرد. مدیری کلا خیلی کم در آثار سایر کارگردانان بازی می کرد و به همین دلیل نقش جدی هایش کوتاه و محدود به اوایل کارش بوده است.
بهترین نقش جدی: محسن (باغ گیلاس)، مهران (قلب یخی)
موفقیت در نقش جدی: مدیری هیچ وقت به خاطر بازی در نقش های جدی، موفقیت چندانی به دست نیاورد، اما حضورش در این فیلم ها به فروش فراوان آنها بسیار کمک کرد.
محسن تنابنده
(سنگ اول، استشهادی برای خدا، ندارها، هفت دقیقه تا پاییز، لامپ صد، فراری)
از کی کمدین شد؟
وقتی در سال ۱۳۸۷ به‌عنوان نقش اصلی مجموعه «مأمور بدرقه» برای اولین بار به تلویزیون آمد، برای اکثر مخاطبین چهره‌ای غریب بود. اما بازی روان و پخته‌ای را از خود ارائه داد و این شاید نوید ظهور یک بازیگر توانمند را می‌داد. همین اتفاق هم افتاد و همان بازیگر ناآشنا یک سال بعد یعنی سال ۱۳۸۸ سیمرغ گرفت. تنابنده دست‌بردار نبود و دوست داشت بیشتر از این طعم شهرت را بچشد. سال بعدی با یک سورپرایز بزرگ، این بار به تلویزیون آمد؛ «پایتخت». محسن تنابنده هر چه در چنته داشت برای این مجموعه پرطرفدار رو کرد. او به‌عنوان خالق ایده اولیه، نویسنده، بازیگر و بازیگردان در آن مجموعه حضور داشت. مجموعه‌ای که تاکنون ۵ سری از آن ساخته شده و معمولاً در ایام نوروز یا رمضان مهمان‌خانه‌های مردم بوده است.
با اینکه تنابنده سال ها در تئاتر و سینما در زمینه بازیگری و نویسندگی فعال بود، اما هیچ وقت نتوانست و نخواهد توانست درخشش و محبوبیتی که با نقی معمولی بدست آورد را تکرار کند. او با «پایتخت» و نقش نقی جوری به محبوبیت رسید و کمدین شناخته شد که حالا حالا باید نقش جدی بازی کند تا تعادل برقرار شود.
محبوب ترین نقش های کمدی: نقی (سری مجموعه پایتخت)، کارکتر ابی (شاهگوش)، کریم (سن پترزبورگ)
اولین نقش جدی: تنابنده قبل از «سن پترزبورگ» فیلمنامه های کمدی می نوشت و فیلمنامه سریالهای مهم طنز را برای تلویزیون به نگارش در اورده است. اما وقتی نوبت به بازیگری می رسید، نقش جدی بازی میکرد. اولین نقش جدی محسن تنابنده به فیلم «استشهادی برای خدا» بر می گردد، اما اولین نقش جدی که از او به خوبی دیده شد به فیلم «هفت دقیقه تا پاییز» بر می گردد.
بهترین نقش جدی: تمام کارکترهای جدی که تنابنده ایفا کرده تحسین مردم و منتقدان را برانگیخته اند و اغلب برنده جایزه شده اند.
موفقیت در نقش جدی:
تنابنده موفق ترین بازیگر این لیست است. او برای تمام نقش های خوب و مهمش در سینما یا برنده سیمرغ بلورین شده و یا حداقل کاندید دریافت جایزه. اولین بار در سال ۸۶ برای فیلم «استشهادی برای خدا»، دومین بار در سال ۸۸ برای «سنگ اول» و «هفت دقیقه تا پاییز» و سال ۹۵ هم برای «فراری» برنده سیمرغ بلورین شده است. در سال ۸۹ هم برای نقش عجیب و غریبش در «ندارها» برنده دیپلم افتخار شد.
احمد مهرانفر
(درباره الی، هیچ، اسب حیوان نجیبی است، ماجرای نیمروز، دربند)
از کی کمدین شد؟
احمد مهرانفر بدون شک یکی از تکنیکی‌ترین بازیگران ایرانی است. بارها او را با لهجه‌ها و تیپ‌هایی مختلف در آثار سینمایی و تلویزیونی دیده‌ایم. او این انعطاف‌پذیری را مدیون پرورش تئاتری خود است. مهرانفر سال‌ها در صحنه‌های تئاتر زحمت‌کشید تا به‌تدریج با نقش‌های کوتاه و فرعی در عرصه تصویر پیشرفت کند. این زحمات بالاخره در سال ۸۹ در سینما و در سال ۹۰ با «پایتخت» به طرز درخشانی نتیجه داد و نقش ارسطو عامل تبدیل به یکی از شخصیت‌های محبوب سریالی شد و تا مدت‌ها تکیه‌کلام‌هایش بر سر زبان‌ها بود و هنوز هم هست.
محبوب ترین نقش های کمدی: ارسطو عامل (سری مجموعه پایتخت)، سرباز خنجری(شاهگوش)
اولین نقش جدی: شاید کسانی که آثار سینما و تلویزیون ایران را دنبال می کنند، فکر کنند که اولین نقش آفرینی مهران فر به فیلم «آتش بس» تهمینه میلانی بر می گردد، در حالی که او کار تصویری‌اش را در سال ۸۰ با «نان و عشق و موتور هزار» ابوالحسن داوودی شروع کرد. اما به طور حتم اولین نقش جدی که از مهران فر دیده شد، نقشش در فیلم سینمایی «درباره الی» به کارگردانی اصغر فرهادی بود. بعد از آن نقش های جدی کوتاهی ایفا کرد تا اینکه در فیلم محمدحسین مهدویان و در حالی که همه او را با شکل و شمایل ارسطو می شناختند، در نقش یک مامور اطلاعاتی کارکشته تحسین همگان را برانگیخت.
بهترین نقش جدی: مامور اطلاعاتی(ماجرای نیمروز)
موفقیت در نقش جدی: او برای تنها نقش اول جدی که در «ماجرای نیمروز» بازی کرد، نامزد دریافت سیمرغ بلورین شد.
سعید آقاخانی
( خداحافظی طولانی- کامیون)
از کی کمدین شد؟ آقاخانی از همان بروبچه هایی بود که سال ۷۴ با مهران مدیری و ساعت خوش بازی اش را شروع کرد و در نقش سعید بین مردم شناخته شد. از آن به بعد نزدیک به ۲۰ سال کمدین باقی ماند. او در طول این سال ها هم نقش به یاد ماندنی بازی کرد، هم سریال های خوبی ساخت و هم فیلمنامه های درخشان کمدی برای سایر کارگردانان نوشت.
محبوب ترین نقش های کمدی: سعید (ساعت خوش)، خیری(چاردیواری)، منصور (متهم گریخت)
اولین نقش جدی: سعید آقاخانی سال ۹۳ را سال شانس خود می‌داند. او در این سال در دو فیلم شاخص«خداحافظی طولانی» به کارگردانی فرزاد موتمن، و «من دیه‌گو مارادونا نیستم» به کارگردانی بهرام توکلی بازی کرد. وقتی فرزاد موتمن از او دعوت کرد تا در فیلم خداحافظی طولانی، یک نقش جدی و تلخ را بازی کند، هیچ کس فکرش را هم نمی کرد یک روز او را در چنین قالبی ببیند.
این دو فیلم از مهمترین فیلم‌های سال سینمای ایران بودند که «خداحافظی طولانی» با کاندیداتوری در هفت بخش و برنده شدن دو سیمرغ بلورین و «من دیه‌گو مارادونا هستم» با کاندیداتوری در ده بخش و بردن یک سیمرغ بلورین، توفیق جشنواره‌ای هم یافتند. نکته جالب درباره آقاخانی این است که اولین بار خودش با کارگردانی «لامپ صد» و پرداختن به یک معضل اجتماعی به سمت کار جدی رفت.
بهترین نقش جدی: یحیی (خداحافظی طولانی)، راننده کامیون (کامیون)
موفقیت در نقش جدی: با همان اولین نقش جدی، سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول مرد نصیبش شد و برای «کامیون» هم نامزد دریافت این جایزه شد و کامبوزیا پرتویی جایزه خودش را به آقاخانی تقدیم کرد. این فیلم ها از مهمترین فیلم‌های سینمای ایران بودند که «خداحافظی طولانی» با کاندیداتوری در هفت بخش و برنده شدن دو سیمرغ بلورین و «من دیه‌گو مارادونا هستم» با کاندیداتوری در ده بخش و بردن یک سیمرغ بلورین، توفیق جشنواره‌ای هم یافتند. البته «کامیون» هنوز اکران نشده است.
علیرضا خمسه
(چشم شیطان، بیست، روز هشتم، یک مشت پر عقاب، میکائیل، مرد هزارچهره)
از کی کمدین شد؟ با برنامه «هشیار و بیدار» به عنوان یک کمدین به مردم معرفی شد و از آن به بعد به عنوان یکی از بازیکنان ثابت کارهای کمدی در دهه های ۶۰ و ۷۰ شناخته می شد. علیرضا خمسه و اکبر عبدی به همراه یکدیگر بازیگری کمدی در ایران را متحول کردند. با اینکه این روزها کم کارتر از گذشته شده اند، اما هنوز هم با نقش هایشان خنده را بر لب مخاطبان می آورند. باباپنجعلی سریال پایتخت یکی از بدوست داشتنی ترین و ماندگارترین کارکترهای تاریخ تلویزیون است.
محبوب ترین نقش های کمدی: بابا پنجعلی(سری مجموعه پایتخت)، نصرت (مهمانان ویژه)
اولین نقش جدی: سال ۷۲ در فیلم «چشم شیطان» حسن هدایت یک نقش بسیار جدی بازی کرد. در طول این سال ها خیلی کم به سمت آثار جدی رفته است، اما هر بار رفته به خوبی از پس آن برآمده است. علیرضا خمسه در سریال «مرد هزارچهره» مهران مدیری هم نقشی کاملا جدی و متفاوت ایفا کرده بود. او در این سریال نقش شخصی مشابه پدرخوانده را بازی کرد.
بهترین نقش جدی:کارگر تالار(بیست)، آقاخان(میکائیل)، قزاقه مندیان(مرد هزار چهره)
موفقیت در نقش جدی: برای نقش جدی اش در فیلم «چشم شیطان» نامزد دریافت سیمرغ شد و برای «بیست» سیمرغ بلورین بهترین بازیگر را دشت کرد.
